آمار مقایسه سهم هزینه‌های تحصیل و آموزش خانوار شهری و روستایی که در سال 1401 منتشر شده است حاکی از آن است در بازه زمانی سال 1397 تا سال 1401 بیشترین سهم هزینه‌های تحصیل و آموزش خانوار شهری در سال 1397 و بیشترین سهم هزینه‌های تحصیل و آموزش خانوار روستایی در سال 1397 بوده است.

آمار امروز را در آمارفکت بخوانید.

طبق آخرین آماری که آمارفکت از مرکز آمار ایران به دست آورده است؛ آمار مقایسه سهم هزینه‌های تحصیل و آموزش خانوار شهری و روستایی نشان می‌دهد که در بازه زمانی سال 1397 تا سال 1401 بیشترین سهم هزینه‌های تحصیل و آموزش خانوار شهری در سال 1397 و بیشترین سهم هزینه‌های تحصیل و آموزش خانوار روستایی در سال 1397 بوده است. به ترتیب در سال 1397سهم هزینه‌های تحصیل و آموزش خانوار شهری به 1.97 درصد و در سال 1397 سهم هزینه‌های تحصیل و آموزش خانوار روستایی به 1.1 درصد رسیده است.

آمار مقایسه سهم هزینه‌های تحصیل و آموزش خانوار شهری و روستایی در بازه زمانی 1397 تا 1401 نشان‌دهنده کاهش تدریجی این نوع هزینه‌ها در هر دو گروه خانوار است. این تغییرات می‌تواند ناشی از عوامل مختلف اقتصادی، اجتماعی و دسترسی به امکانات آموزشی باشد که بر رفتار مصرفی خانوارها تأثیر گذاشته‌اند.

در سال 1397، سهم هزینه‌های تحصیل و آموزش از کل هزینه‌های خانوار شهری برابر با 1.97 درصد و برای خانوارهای روستایی 1.1 درصد بود. این آمار نشان می‌دهد که خانوارهای شهری به دلیل دسترسی بیشتر به مؤسسات آموزشی و پرداخت هزینه‌های بیشتر برای تحصیل، سهم بیشتری از درآمد خود را به این بخش اختصاص می‌دهند. در مقابل، خانوارهای روستایی به دلیل دسترسی محدودتر به خدمات آموزشی و تمرکز بیشتر بر هزینه‌های ضروری، سهم کمتری از درآمد خود را صرف این حوزه می‌کنند.

در سال 1398، این سهم در خانوارهای شهری به 1.69 درصد و در خانوارهای روستایی به 1.09 درصد کاهش یافت. کاهش سهم هزینه‌های تحصیل و آموزش در این سال می‌تواند ناشی از فشارهای اقتصادی و افزایش هزینه‌های ضروری دیگر باشد که منجر به کاهش اولویت آموزش در سبد هزینه‌ای خانوارها شده است.

در سال 1399، کاهش بیشتری در سهم هزینه‌های آموزش مشاهده شد. در خانوارهای شهری این سهم به 1.3 درصد و در خانوارهای روستایی به 0.9 درصد رسید. این افت می‌تواند تحت تأثیر همه‌گیری کرونا و افزایش آموزش‌های مجازی باشد که هزینه‌های مرتبط با آموزش حضوری مانند حمل‌ونقل و لوازم جانبی را کاهش داده است.

سال 1400 نشان‌دهنده تداوم این روند کاهشی است، به‌طوری‌که سهم هزینه‌های تحصیل و آموزش در خانوارهای شهری به 1.2 درصد و در خانوارهای روستایی به 0.84 درصد رسید. این کاهش می‌تواند ناشی از افزایش فشارهای اقتصادی و کاهش توان مالی خانوارها برای پرداخت هزینه‌های آموزشی باشد.

در سال 1401، سهم هزینه‌های تحصیل و آموزش در خانوارهای شهری اندکی افزایش یافت و به 1.21 درصد رسید، در حالی که این سهم در خانوارهای روستایی به 0.89 درصد افزایش پیدا کرد. این تغییرات کوچک نشان‌دهنده تمایل مجدد به سرمایه‌گذاری در حوزه آموزش پس از کاهش شدید در سال‌های قبل است.

تحلیل کلی: این آمار نشان می‌دهد که سهم هزینه‌های آموزش و تحصیل از کل هزینه‌های خانوارها در هر دو گروه شهری و روستایی در طول این دوره کاهش یافته است. خانوارهای شهری به دلیل دسترسی بیشتر به امکانات آموزشی و اهمیت بالای تحصیلات در جوامع شهری، سهم بیشتری از درآمد خود را به این بخش اختصاص می‌دهند. در مقابل، خانوارهای روستایی به دلیل محدودیت‌های زیرساختی و تمرکز بر هزینه‌های ضروری، سهم کمتری از هزینه‌های خود را صرف تحصیل و آموزش می‌کنند.

این کاهش در سهم هزینه‌های آموزشی بازتاب‌دهنده چالش‌های اقتصادی و اجتماعی است که می‌تواند دسترسی به آموزش را در برخی مناطق محدود کند. از این رو، سیاست‌گذاران می‌توانند با ارائه حمایت‌های مالی و گسترش دسترسی به خدمات آموزشی، به بهبود وضعیت آموزش در مناطق روستایی و شهری کمک کنند.

برای کسب اطلاعات و آمارهای بیشتر در حوزه‌‌ی اقتصاد کلیک کنید.

آمارهای مرتبط:

آمار تعداد مجوزهای صادر شده در بخش پژوهش، فنی-مهندسی و تحقیق و توسعه

آمار تعداد مجوزهای صادر شده در بخش معدن (سال 1400)

آمار نرخ رشد اقتصادی گروه صنعت در سال 1400

برای خواندن مقاله رتبه عجیب ایران در تورم جهانی کلیک کنید