اشتغال ناقص به وضعیتی گفته می‌شود که فرد شاغل است اما ساعات کاری‌اش کمتر از میزان مطلوب است و خواهان کار بیشتر است.
کاهش نرخ اشتغال ناقص از ۹.۹٪ در سال ۱۳۹۸ به ۷.۶٪ در سال ۱۴۰۳ می‌تواند نشانه‌ای از بهبود نسبی کیفیت فرصت‌های شغلی باشد.
این کاهش بیانگر آن است که تعداد بیشتری از شاغلان به مشاغل پایدارتر و با ساعات کاری کامل‌تری دست یافته‌اند.
اینفوگرافیک‌های مرتبط:
کدام‌یک خوشحال‌ترند: کارمندان دورکار یا حضوری؟
ورزشکاران کدام رشته‌های ورزشی بیشتر پناهنده می‌شوند؟
اتحادیه اروپا عناصر کمیاب مورد نیاز خود را از کجا تأمین می‌کند؟
