کمیته ملی المپیک ۱۰ میلیارد و وزارت ورزش ۸ میلیارد یعنی جمعا ۱۸ میلیارد تومان به عنوان پاداش برای مدال آوران طلایی اختصاص دادند.
پاداش ۱۸ میلیارد تومانی (که معادل ۳۰۰ هزار دلار است) در حالی برای ورزشکاران طلایی در نظر گرفته شده است، که با درآمد ناخالص ملی برای هر نفر تناسب چندانی ندارد.
طبق آمار اعلام شده، ایران حدود ۶۷ برابر سرانه درآمد ناخالص ملی به هر ورزشکاری که مدال طلا گرفته جایزه اهدا می کند که بین تمام کشورهای حاضر در المپیک در رتبه اول قرار دارد! این در حالی است که ۴ کشور انگلیس، نیوزلند، نروژ و سوئد هیچ پاداشی قرار نیست به ورزشکاران مدال آور خود اختصاص دهند.
طبیعتا مانند اکثر کشورها اهدای پاداش از سوی دولت‌ها به منظور قدردانی و ترغیب ورزشکاران و جوانان به ورزش حرفه‌ای اقدامی شایسته است اما پرسش این است که چرا مبلغ اختصاص داده شده تناسبی با وضعیت اقتصادی کشور ندارد؟!
اینفوگرافیک‌های مرتبط:
بین ایران و اسرائیل چه کسی دست بالاتر را در قدرت نظامی دارد؟
کدام دولت‌ها در تأیید وزرای پیشنهادی خود موفق‌تر بوده‌اند؟
