آمار میزان جمعیت تشکیل دهنده گروه‌های عمده سنی در نقاط شهری که در آمارگیری سال 1395 در سرشماری عمومی نفوس و مسکن به دست آمده است، بیشترین میزان جمعیت تشکیل دهنده گروه‌های عمده سنی در نقاط شهری مربوط به گروه سنی 15 تا 64 ساله بوده است.
آخرین آمار را در آمارفکت بخوانید.
طبق آخرین آماری که آمارفکت از سرشماری عمومی نفوس و مسکن به دست آورده است؛ آمار میزان جمعیت تشکیل دهنده گروه‌های عمده سنی در نقاط شهری نشان می‌دهد که بیشترین میزان جمعیت تشکیل دهنده گروه‌های عمده سنی در نقاط شهری مربوط به گروه سنی 15 تا 64 ساله بوده است. در سال 1395 میزان جمعیت تشکیل دهنده گروه‌های عمده سنی در نقاط شهری، گروه سنی 15 تا 64 ساله به 71.16 درصد رسیده است که نسبت به مابقی گروه‌های عمده سنی بیشترین تعداد جمعیت هر گروه عمده سنی در نقاط شهری را داشته است.
تحلیل میزان جمعیت تشکیل دهنده گروه‌های عمده سنی در نقاط شهری
در سال 1395، میزان جمعیت تشکیل دهنده گروه‌های عمده سنی در نقاط شهری ایران تغییرات قابل توجهی داشته است. این تغییرات می‌تواند به عوامل مختلفی از جمله تغییرات جمعیتی، اقتصادی و اجتماعی مرتبط باشد. در ادامه به تحلیل میزان جمعیت در هر گروه عمده سنی می‌پردازیم.
در گروه سنی 0-14 ساله، میزان جمعیت 23 درصد است که نشان‌دهنده تعداد بالای افراد در این گروه سنی است. این میزان در گروه سنی 15-64 ساله به 71.16 درصد افزایش می‌یابد که نشان‌دهنده تعداد بالای افراد در این گروه سنی است. در گروه سنی 65 ساله و بیشتر، میزان جمعیت به 8.84 درصد کاهش می‌یابد که نشان‌دهنده کاهش نسبی تعداد افراد در این گروه سنی است.
این تغییرات می‌تواند به عوامل مختلفی از جمله تغییرات جمعیتی، اقتصادی و اجتماعی مرتبط باشد. یکی از عوامل مهم در تغییرات میزان جمعیت در هر گروه سنی، تغییرات در نرخ تولد و مرگ و میر است. با افزایش نرخ تولد و کاهش نرخ مرگ و میر، جمعیت افراد در هر گروه سنی تغییر می‌کند و این تغییرات می‌تواند به تغییرات در میزان جمعیت در هر گروه سنی منجر شود.
سیاست‌های دولتی نیز نقش مهمی در تغییرات میزان جمعیت در هر گروه سنی دارند. سیاست‌های حمایتی از خانواده‌ها و افزایش نرخ تولد می‌تواند به افزایش جمعیت افراد در هر گروه سنی کمک کند. همچنین، سیاست‌های حمایتی از زنان و مردان و افزایش فرصت‌های شغلی و آموزشی برای آنان می‌تواند به افزایش جمعیت افراد در هر گروه سنی منجر شود.
تغییرات اجتماعی نیز می‌تواند تأثیرگذار باشد. با تغییرات در ساختار خانواده‌ها و نیازهای افراد، الگوهای مهاجرت نیز تغییر می‌کند. به عنوان مثال، با افزایش تعداد خانواده‌های تک‌نفره و کاهش تعداد خانواده‌های بزرگ، میزان جمعیت در هر گروه سنی تغییر می‌کند. همچنین، تغییرات در سبک زندگی و نیازهای افراد نیز می‌تواند تأثیرگذار باشد. با افزایش نیاز به فضای سبز و آرامش، افراد ممکن است ترجیح دهند به مناطق روستایی مهاجرت کنند و این تغییرات می‌تواند به تغییرات در میزان جمعیت در هر گروه سنی منجر شود.
تغییرات میزان جمعیت در هر گروه سنی می‌تواند تأثیرات مثبت و منفی داشته باشد. از یک سو، تعادل نسبی بین جمعیت مردان و زنان می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و افزایش فرصت‌های شغلی و آموزشی برای آنان منجر شود. از سوی دیگر، عدم تعادل بین جمعیت مردان و زنان می‌تواند به کاهش فرصت‌های شغلی و آموزشی و افزایش مشکلات اجتماعی منجر شود.
با توجه به این تحلیل، می‌توان نتیجه گرفت که میزان جمعیت تشکیل دهنده گروه‌های عمده سنی در نقاط شهری ایران در دهه‌های اخیر تغییرات قابل توجهی داشته و این موضوع نیازمند بررسی و برنامه‌ریزی دقیق برای بهبود وضعیت جمعیتی است. سیاست‌گذاران باید به این موضوع توجه ویژه‌ای داشته باشند و سیاست‌های مناسبی برای حمایت از خانواده‌ها و افزایش نرخ تولد و فرصت‌های شغلی و آموزشی برای افراد اتخاذ کنند. این سیاست‌ها می‌تواند شامل حمایت از خانواده‌ها، توسعه زیرساخت‌ها و خدمات در مناطق شهری و روستایی و ایجاد فرصت‌های شغلی و آموزشی برای افراد باشد.
برای کسب اطلاعات و آمارهای بیشتر در حوزه‌‌ی جمعیت‌شناسی کلیک کنید.
آمارهای مرتبط:
آمار میزان جمعیت مردان هر گروه سنی در نقاط شهری (سال 1395)
آمار میزان جمعیت کل هر گروه سنی در نقاط شهری (سال 1395)
