آمار تعداد جمعیت نقاط روستایی استان مرکزی که در آمارگیری سال 1395 در سرشماری عمومی نفوس و مسکن به دست آمده است، کمترین تعداد جمعیت نقاط روستایی استان مرکزی در سال 1395 بوده است.
آخرین آمار را در آمارفکت بخوانید.
طبق آخرین آماری که آمارفکت از سرشماری عمومی نفوس و مسکن به دست آورده است؛ آمار تعداد جمعیت نقاط روستایی استان مرکزی نشان میدهد که کمترین تعداد جمعیت نقاط روستایی استان مرکزی در سال 1395 بوده است. در این سال تعداد جمعیت نقاط روستایی استان مرکزی به 329,690 نفر رسیده است.
تحلیل تعداد جمعیت نقاط روستایی استان مرکزی
تعداد جمعیت نقاط روستایی استان مرکزی طی سه دهه گذشته روندی کاهشی را تجربه کرده است. استان مرکزی، به عنوان یکی از مناطق صنعتی ایران، در سالهای اخیر شاهد مهاجرت گسترده از روستاها به شهرها بوده که تأثیر مستقیمی بر کاهش جمعیت روستایی این استان داشته است. در این تحلیل، روند تغییرات تعداد جمعیت نقاط روستایی استان مرکزی از سال 1365 تا 1395 بررسی خواهد شد.
روند تغییرات جمعیتی از سال 1365 تا 1395
سال 1365 – جمعیت 605,655 نفر
در سال 1365، تعداد جمعیت نقاط روستایی استان مرکزی برابر با 605,655 نفر بود. در این دوره، کشاورزی و دامداری نقش اصلی را در اقتصاد روستایی داشت و بسیاری از مردم در این بخشها مشغول به کار بودند. اما در همین دوره، شهرنشینی و صنعتیشدن استان مرکزی بهتدریج آغاز شد.
سال 1375 – کاهش به 527,265 نفر
در سال 1375، جمعیت روستایی استان به 527,265 نفر کاهش یافت. این کاهش 78,390 نفری در طی ده سال نشاندهنده افزایش مهاجرت از روستاها به شهرها بوده است. با توسعه صنایع و ایجاد فرصتهای شغلی در شهرهای بزرگ استان مانند اراک، ساوه و خمین، بسیاری از جوانان روستایی به این شهرها مهاجرت کردند.
سال 1385 – کاهش به 419,184 نفر
در سال 1385، روند کاهش جمعیت روستایی شدت بیشتری پیدا کرد و به 419,184 نفر رسید. افت 108,081 نفری در این دوره نشان میدهد که عوامل اقتصادی، تغییرات سبک زندگی و کاهش فرصتهای شغلی در روستاها تأثیر زیادی بر کاهش جمعیت روستایی داشتهاند.
سال 1390 – کاهش به 368,958 نفر
در سال 1390، تعداد جمعیت نقاط روستایی استان مرکزی به 368,958 نفر رسید. ادامه روند صنعتیشدن استان و کاهش فعالیتهای کشاورزی از عوامل اصلی این کاهش جمعیت بوده است. در این دوره، رشد شهرنشینی و توسعه شهرکهای صنعتی نیز تأثیر زیادی در مهاجرت روستاییان داشته است.
سال 1395 – کاهش به 329,690 نفر
در سال 1395، تعداد جمعیت روستایی استان مرکزی به 329,690 نفر رسید که نشاندهنده کاهش 39,268 نفری نسبت به سال 1390 است. این کاهش جمعیت روستایی به دلیل افزایش مهاجرت به شهرها، کاهش بهرهوری کشاورزی و نبود امکانات کافی در روستاها رخ داده است.
عوامل موثر بر کاهش جمعیت روستایی استان مرکزی
1. افزایش مهاجرت از روستاها به شهرهای صنعتی
- استان مرکزی یکی از صنعتیترین استانهای کشور است و بسیاری از روستاییان برای کار در شهرکهای صنعتی ساوه، زرندیه و اراک به شهرها مهاجرت کردهاند.
- نبود فرصتهای شغلی پایدار در روستاها و تمرکز اشتغال بر صنایع شهری باعث شده که جوانان ترجیح دهند در شهرها زندگی کنند.
2. کاهش سودآوری کشاورزی و دامداری
- افزایش هزینههای تولید، کمبود منابع آب و تغییرات اقلیمی باعث کاهش بازدهی کشاورزی و دامداری شده است.
- بسیاری از کشاورزان و دامداران به دلیل افزایش هزینههای زندگی و نبود حمایتهای کافی، شغل خود را رها کرده و به شهرها مهاجرت کردهاند.
3. بهبود امکانات شهری و کاهش جذابیت زندگی در روستاها
- افزایش امکانات رفاهی، آموزشی و بهداشتی در شهرها باعث شده که بسیاری از خانوادههای روستایی، برای دسترسی به خدمات بهتر، زندگی شهری را انتخاب کنند.
- نبود زیرساختهای مناسب در روستاها، مانند اینترنت پرسرعت، سیستم حملونقل مناسب و بیمارستانهای مجهز، از دیگر عوامل مؤثر در کاهش جمعیت روستایی بوده است.
4. کاهش نرخ زاد و ولد در روستاها
- در گذشته، خانوادههای روستایی بزرگتر بودند و تعداد فرزندان بیشتری داشتند، اما امروزه با تغییر سبک زندگی و کاهش نرخ زاد و ولد، جمعیت روستایی کاهش یافته است.
تاثیرات کاهش جمعیت روستایی بر توسعه استان مرکزی
1. کاهش تولیدات کشاورزی و وابستگی بیشتر به واردات مواد غذایی
- کمبود نیروی کار در بخش کشاورزی باعث کاهش تولید محصولات کشاورزی و افزایش وابستگی به واردات از دیگر استانها شده است.
2. افزایش ساختوساز شهری و فشار بر زیرساختهای شهری
- مهاجرت گسترده به شهرهای استان مرکزی باعث افزایش تقاضا برای مسکن، بهداشت، حملونقل و سایر خدمات شهری شده است.
3. افزایش قیمت زمین و تغییر کاربری اراضی کشاورزی
- کاهش جمعیت روستایی و رشد شهرنشینی باعث شده زمینهای کشاورزی تغییر کاربری داده شوند و به مناطق صنعتی و مسکونی تبدیل شوند که تهدیدی برای آینده کشاورزی استان محسوب میشود.
راهکارهای پیشنهادی برای تثبیت جمعیت روستایی
- حمایت از کشاورزی و دامداری
- ارائه تسهیلات مالی و یارانهای به کشاورزان برای افزایش بهرهوری کشاورزی و دامداری.
- استفاده از روشهای نوین کشاورزی مانند کشت گلخانهای و بهینهسازی مصرف آب.
- توسعه کسبوکارهای جدید در روستاها
- ایجاد فرصتهای شغلی جدید از طریق توسعه صنایع تبدیلی، مشاغل خانگی و گردشگری روستایی.
- حمایت از استارتاپهای مرتبط با کشاورزی هوشمند و صنایع روستایی.
- بهبود زیرساختهای زندگی در روستاها
- توسعه خدمات بهداشتی، آموزشی، اینترنت پرسرعت و حملونقل عمومی در مناطق روستایی.
- سرمایهگذاری در جادههای روستایی و سیستم حملونقل عمومی برای کاهش فاصله اقتصادی بین شهر و روستا.
- توسعه گردشگری روستایی
- استان مرکزی دارای پتانسیل بالایی برای گردشگری روستایی است. ایجاد اقامتگاههای بومگردی و توسعه گردشگری کشاورزی میتواند موجب اشتغالزایی و تثبیت جمعیت در روستاها شود.
جمعبندی
تعداد جمعیت نقاط روستایی استان مرکزی طی سالهای اخیر روندی نزولی داشته است. از سال 1365 که این تعداد برابر با 605,655 نفر بود، تا سال 1395 که به 329,690 نفر رسید، کاهش بیش از 45 درصدی جمعیت روستایی نشاندهنده مهاجرت گسترده به شهرها و تغییرات اقتصادی و اجتماعی در این استان است.
این کاهش جمعیت عمدتاً به دلیل رشد صنایع شهری، کاهش جذابیت کشاورزی، بهبود امکانات شهری و کاهش نرخ زاد و ولد در مناطق روستایی بوده است. برای جلوگیری از کاهش بیشتر جمعیت روستایی، نیاز به سیاستهای حمایتی برای توسعه کشاورزی، ایجاد فرصتهای شغلی جدید و بهبود زیرساختهای زندگی در روستاها احساس میشود.
برای کسب اطلاعات و آمارهای بیشتر در حوزهی جمعیتشناسی کلیک کنید.
آمارهای مرتبط:
آمار تعداد جمعیت نقاط روستایی استان کرمانشاه (سال 1365-1395)
آمار تعداد جمعیت نقاط روستایی استان گلستان (سال 1365-1395)