آمار توزیع جمعیتی نقاط روستایی استان مرکزی که در آمارگیری سال 1395 در سرشماری عمومی نفوس و مسکن به دست آمده است نشان دهنده این است که نقاط روستایی این استان چند درصد از جمعیت نقاط روستایی کل کشور را شامل میشود. بیشترین توزیع جمعیتی نقاط روستایی استان مرکزی در سال 1365 بوده است.
آخرین آمار را در آمارفکت بخوانید.
طبق آخرین آماری که آمارفکت از سرشماری عمومی نفوس و مسکن به دست آورده است؛ آمار توزیع جمعیتی نقاط روستایی استان مرکزی نشان میدهد، نقاط روستایی این استان چند درصد از جمعیت نقاط روستایی کل کشور را شامل میشود. بیشترین توزیع جمعیتی نقاط روستایی استان مرکزی در سال 1365 بوده است. در این سال نقاط روستایی استان مرکزی، 2.71 درصد از جمعیت نقاط روستایی ایران را شامل شده است.
توزیع جمعیتی نقاط روستایی استان مرکزی (سالهای 1365 تا 1395)
بررسی توزیع جمعیتی نقاط روستایی استان مرکزی طی سالهای 1365 تا 1395 نشاندهنده تغییرات در سهم این استان از جمعیت روستایی کل کشور است. توزیع نسبی جمعیت به این معناست که این استان چه درصدی از جمعیت روستایی کشور را تشکیل داده است. در این مقاله، روند تغییرات توزیع جمعیتی نقاط روستایی استان مرکزی بررسی میشود.
سال 1365؛ سهم 2.71 درصدی از جمعیت روستایی کشور
در سال 1365، استان مرکزی 2.71 درصد از جمعیت روستایی کل کشور را به خود اختصاص داده بود. این آمار نشاندهنده سهم قابل توجهی از جمعیت روستایی کشور در این استان بود. در آن زمان، جمعیت روستایی استان مرکزی بخش عمدهای از نیروی کار را در بخشهای کشاورزی و صنعت روستایی تأمین میکرد.
سال 1375؛ کاهش سهم جمعیت روستایی استان مرکزی
در سال 1375، سهم استان مرکزی از جمعیت روستایی کل کشور به 2.29 درصد کاهش یافت. این کاهش میتواند ناشی از مهاجرت روستاییان به شهرها و روند urbanization (شهرنشینی) باشد که در این دوره شدت بیشتری یافته بود. بسیاری از روستاییان استان مرکزی به دنبال فرصتهای شغلی و امکانات بهتر به مناطق شهری مهاجرت کردند.
سال 1385؛ کاهش بیشتر سهم جمعیت روستایی
در سال 1385، سهم استان مرکزی از جمعیت روستایی کل کشور به 1.89 درصد رسید. این کاهش بیشتر نشاندهنده تداوم روند مهاجرت به شهرها و کاهش جمعیت روستایی در استان بود. با گسترش شهرها و توسعه زیرساختها، جمعیت روستایی کاهش یافته و بیشتر افراد به مناطق شهری مهاجرت کردند.
سال 1390؛ کاهش تدریجی سهم جمعیت روستایی
در سال 1390، سهم استان مرکزی از جمعیت روستایی کل کشور به 1.72 درصد رسید. این کاهش تدریجی در سهم جمعیت روستایی بیانگر پایداری روند مهاجرت به شهرها و کاهش جمعیت در مناطق روستایی استان است. در این دوره، روستاها همچنان شاهد کاهش نیروی کار و ساکنین خود بودند که بهطور عمده به دنبال فرصتهای شغلی در شهرها بودند.
سال 1395؛ کاهش پایدار سهم جمعیت روستایی
در سال 1395، سهم استان مرکزی از جمعیت روستایی کل کشور به 1.59 درصد کاهش یافت. این کاهش نشاندهنده تداوم روند کاهش جمعیت روستایی در استان است. رشد شهرنشینی و افزایش جمعیت در مناطق شهری همچنان عامل اصلی این کاهش در جمعیت روستایی استان مرکزی بوده است.
روند کلی تغییرات جمعیتی در استان مرکزی
بررسی توزیع جمعیتی نقاط روستایی استان مرکزی طی سالهای 1365 تا 1395 نشاندهنده چند روند کلیدی است:
- کاهش تدریجی سهم جمعیت روستایی استان از 2.71 درصد در سال 1365 به 1.59 درصد در سال 1395.
- تداوم روند مهاجرت روستاییان به شهرها و کاهش جمعیت روستایی در استان مرکزی.
تأثیرات اجتماعی و اقتصادی توزیع جمعیتی روستایی
کاهش سهم جمعیت روستایی استان مرکزی تأثیرات زیادی بر بخشهای کشاورزی و صنایع روستایی دارد. کاهش نیروی کار در این بخشها میتواند باعث کاهش تولیدات کشاورزی و صنعتی در روستاها شود. همچنین، این تغییرات میتواند به کاهش خدمات بهداشتی و اجتماعی در مناطق روستایی منجر شود.
سیاستگذاران استان مرکزی باید برای مقابله با این روند، بهبود شرایط زندگی در روستاها، ایجاد فرصتهای شغلی پایدار و تقویت زیرساختهای روستایی را در اولویت قرار دهند تا از کاهش بیشتر جمعیت روستایی جلوگیری کنند.
جمعبندی
بررسی توزیع جمعیتی نقاط روستایی استان مرکزی طی سالهای 1365 تا 1395 نشاندهنده روند کاهش مستمر سهم جمعیت روستایی از جمعیت روستایی کل کشور است. این روند به دلیل مهاجرت گسترده روستاییان به مناطق شهری و تغییرات اجتماعی-اقتصادی ایجاد شده است. برای مقابله با این روند، لازم است که برنامهریزیهای جدیدی برای تقویت جوامع روستایی و جذب جمعیت به مناطق روستایی اتخاذ شود.
برای کسب اطلاعات و آمارهای بیشتر در حوزهی جمعیتشناسی کلیک کنید.
آمارهای مرتبط:
آمار توزیع جمعیتی نقاط روستایی استان ایلام (سال 1365-1395)
آمار توزیع جمعیتی نقاط روستایی استان بوشهر (سال 1365-1395)