آمار میزان جمعیت مردان هر گروه سنی در نقاط شهری که در آمارگیری سال 1395 در سرشماری عمومی نفوس و مسکن به دست آمده است، بیشترین میزان جمعیت مردان هر گروه سنی در نقاط شهری مربوط به گروه سنی 30 تا 34 ساله بوده است.
آخرین آمار را در آمارفکت بخوانید.
طبق آخرین آماری که آمارفکت از سرشماری عمومی نفوس و مسکن به دست آورده است؛ آمار میزان جمعیت مردان هر گروه سنی در نقاط شهری نشان می‌دهد که بیشترین میزان جمعیت مردان هر گروه سنی در نقاط شهری مربوط به گروه سنی 30 تا 34 ساله بوده است. در سال 1395 میزان جمعیت مردان هر گروه سنی در نقاط شهری، گروه سنی 30 تا 34 ساله به 11.12 درصد رسیده است که نسبت به مابقی گروه‌های سنی بیشترین میزان جمعیت مردان در نقاط شهری را داشته است.
بررسی میزان جمعیت مردان هر گروه سنی در نقاط شهری
آمار میزان جمعیت مردان هر گروه سنی در نقاط شهری نشان می‌دهد که در سال 1395، میزان مردان تشکیل دهنده هر گروه سنی در نقاط شهری ایران تغییرات قابل توجهی داشته است. این تغییرات می‌تواند به عوامل مختلفی از جمله تغییرات جمعیتی، اقتصادی و اجتماعی مرتبط باشد. در ادامه به تحلیل میزان مردان در هر گروه سنی می‌پردازیم.
آمار میزان جمعیت مردان هر گروه سنی در نقاط شهری نشان می‌دهد که در گروه سنی 0-4 ساله، میزان مردان 8.61 درصد است که نشان‌دهنده تعداد بالای مردان در این گروه سنی است. این میزان در گروه سنی 5-9 ساله به 7.81 درصد کاهش می‌یابد. در گروه سنی 10-14 ساله، میزان مردان به 6.95 درصد می‌رسد که نشان‌دهنده کاهش نسبی تعداد مردان در این گروه سنی است.
آمار میزان جمعیت مردان هر گروه سنی در نقاط شهری نشان می‌دهد که در گروه سنی 15-19 ساله، میزان مردان 6.7 درصد است که نشان‌دهنده کاهش تعداد مردان در این گروه سنی است. این میزان در گروه سنی 20-24 ساله به 7.58 درصد افزایش می‌یابد. در گروه سنی 25-29 ساله، میزان مردان به 10.13 درصد می‌رسد که نشان‌دهنده افزایش تعداد مردان در این گروه سنی است.
آمار میزان جمعیت مردان هر گروه سنی در نقاط شهری نشان می‌دهد که در گروه سنی 30-34 ساله، میزان مردان 11.12 درصد است که بالاترین میزان مردان در این گروه سنی است. این میزان در گروه سنی 35-39 ساله به 9.14 درصد کاهش می‌یابد. در گروه سنی 40-44 ساله، میزان مردان به 7.16 درصد می‌رسد که نشان‌دهنده کاهش تعداد مردان در این گروه سنی است.
در گروه سنی 45-49 ساله، میزان مردان 6.37 درصد است که نشان‌دهنده کاهش تعداد مردان در این گروه سنی است. این میزان در گروه سنی 50-54 ساله به 5.18 درصد کاهش می‌یابد. در گروه سنی 54-59 ساله، میزان مردان به 4.31 درصد می‌رسد که نشان‌دهنده کاهش تعداد مردان در این گروه سنی است.
آمار میزان جمعیت مردان هر گروه سنی در نقاط شهری نشان می‌دهد که در گروه سنی 60-64 ساله، میزان مردان 3.22 درصد است که نشان‌دهنده کاهش تعداد مردان در این گروه سنی است. این میزان در گروه سنی 65-69 ساله به 2.03 درصد کاهش می‌یابد. در گروه سنی 70-74 ساله، میزان مردان به 1.39 درصد می‌رسد که نشان‌دهنده کاهش تعداد مردان در این گروه سنی است.
آمار میزان جمعیت مردان هر گروه سنی در نقاط شهری نشان می‌دهد که در گروه سنی 75-79 ساله، میزان مردان 1.04 درصد است که نشان‌دهنده کاهش تعداد مردان در این گروه سنی است. این میزان در گروه سنی 80 ساله و بیشتر به 1.24 درصد افزایش می‌یابد که نشان‌دهنده افزایش تعداد مردان در این گروه سنی است.
این تغییرات می‌تواند به عوامل مختلفی از جمله تغییرات جمعیتی، اقتصادی و اجتماعی مرتبط باشد. یکی از عوامل مهم در تغییرات میزان مردان در هر گروه سنی، تغییرات در نرخ تولد و مرگ و میر است. با افزایش نرخ تولد و کاهش نرخ مرگ و میر، جمعیت مردان در هر گروه سنی تغییر می‌کند و این تغییرات می‌تواند به تغییرات در میزان مردان در هر گروه سنی منجر شود.
سیاست‌های دولتی نیز نقش مهمی در تغییرات میزان مردان در هر گروه سنی دارند. سیاست‌های حمایتی از خانواده‌ها و افزایش نرخ تولد می‌تواند به افزایش جمعیت مردان در هر گروه سنی کمک کند. همچنین، سیاست‌های حمایتی از مردان و افزایش فرصت‌های شغلی و آموزشی برای مردان می‌تواند به افزایش جمعیت مردان در هر گروه سنی منجر شود.
تغییرات اجتماعی نیز می‌تواند تأثیرگذار باشد. با تغییرات در ساختار خانواده‌ها و نیازهای افراد، الگوهای مهاجرت نیز تغییر می‌کند. به عنوان مثال، با افزایش تعداد خانواده‌های تک‌نفره و کاهش تعداد خانواده‌های بزرگ، میزان مردان در هر گروه سنی تغییر می‌کند. همچنین، تغییرات در سبک زندگی و نیازهای افراد نیز می‌تواند تأثیرگذار باشد. با افزایش نیاز به فضای سبز و آرامش، افراد ممکن است ترجیح دهند به مناطق روستایی مهاجرت کنند و این تغییرات می‌تواند به تغییرات در میزان مردان در هر گروه سنی منجر شود.
تغییرات میزان مردان در هر گروه سنی می‌تواند تأثیرات مثبت و منفی داشته باشد. از یک سو، تعادل نسبی بین جمعیت مردان و زنان می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و افزایش فرصت‌های شغلی و آموزشی برای مردان منجر شود. از سوی دیگر، عدم تعادل بین جمعیت مردان و زنان می‌تواند به کاهش فرصت‌های شغلی و آموزشی برای مردان و افزایش مشکلات اجتماعی منجر شود.
با توجه به این تحلیل، می‌توان نتیجه گرفت که میزان مردان تشکیل دهنده هر گروه سنی در نقاط شهری ایران در دهه‌های اخیر تغییرات قابل توجهی داشته و این موضوع نیازمند بررسی و برنامه‌ریزی دقیق برای بهبود وضعیت جمعیتی است. سیاست‌گذاران باید به این موضوع توجه ویژه‌ای داشته باشند و سیاست‌های مناسبی برای حمایت از خانواده‌ها و افزایش نرخ تولد و فرصت‌های شغلی و آموزشی برای مردان اتخاذ کنند. این سیاست‌ها می‌تواند شامل حمایت از خانواده‌ها، توسعه زیرساخت‌ها و خدمات در مناطق شهری و روستایی و ایجاد فرصت‌های شغلی و آموزشی برای مردان باشد.
برای کسب اطلاعات و آمارهای بیشتر در حوزه‌‌ی جمعیت‌شناسی کلیک کنید.
آمارهای مرتبط:
آمار جمعیت ایران بر حسب جنس به تفکیک گروه سنی (سال 1395)
آمار توزیع جمعیت ایران بر حسب گروه‌های عمده سنی به تفکیک جنسیت (سال 1395)
