آمار امید به زندگی در دوران همه‌گیری آنفلوانزای اسپانیایی نشان می‌دهد در سال ۱۹۱۸، ساموآ با کاهش شدید امید به زندگی به کمی بیش از یک سال برای نوزادان، بیشترین تأثیر را تجربه کرد.
آمار امروز را در آمارفکت بخوانید.
طبق آخرین آماری که آمارفکت از وب‌سایت آماری Statista به دست آورده است؛ همه‌گیری آنفلوانزای اسپانیایی (۱۹۱۷ تا ۱۹۲۰) یکی از مرگبارترین و گسترده‌ترین پاندمی‌ها در تاریخ بشر بود. این ویروس، شناخته‌شده به عنوان ویروس H1N1، بیش از یک چهارم جمعیت جهان، معادل تقریباً ۵۰۰ میلیون نفر در سال ۱۹۲۰ را آلوده کرد و مسئول حدود ۲۵ میلیون مرگ بود، هرچند برخی برآوردها تعداد واقعی مرگ‌ها را دو برابر این رقم تخمین می‌زنند. منشأ دقیق این ویروس هنوز مشخص نیست، اما اولین بار در اروپای غربی در مراحل پایانی جنگ جهانی اول مشاهده شد.
تا اواخر تابستان ۱۹۱۸، این پاندمی سراسر قاره اروپا را فرا گرفت و ویروس H1N1 به گونه‌ای کشنده‌تر جهش یافت که سیستم ایمنی مبتلایان را بیش از آنفلوانزاهای معمولی تضعیف می‌کرد. این امر باعث شد جوانان که معمولاً سالم‌ترین گروه جامعه هستند، بیشترین نرخ مرگ‌ومیر را تجربه کنند.
در سال ۱۹۱۸، در ایران، امید به زندگی به ۲۲.۱ سال کاهش یافت. در نقاطی مانند افغانستان، جمهوری دموکراتیک کنگو، فیجی، گواتمالا، کنیا، میکرونزی، صربستان، تونگا و اوگاندا نیز کاهش شدیدی در امید به زندگی مشاهده شد. مناطق با جمعیت کمتر توسعه‌یافته و جزایر منزوی به‌ویژه آسیب‌پذیر بودند. همچنین، این پاندمی باعث افزایش نرخ مرگ‌ومیر نوزادان و زنان باردار در سراسر جهان شد. موج‌های مختلفی از پاندمی تا اواخر سال ۱۹۲۰ ادامه یافت، هرچند شدت آن به مرور کاهش یافت و هیچ‌کدام به اندازه موج سال ۱۹۱۸ مرگبار نبودند. نسخه جدیدی از ویروس H1N1 در سال ۲۰۰۹ به نام “آنفلوانزای خوکی” ظاهر شد که با نرخ مرگ‌ومیر بسیار کمتر به دلیل پیشرفت‌های پزشکی قرن بیستم همراه بود.
برای کسب اطلاعات بیشتر در حوزه‌ی جامعه کلیک کنید.
آمارهای مرتبط:
آمار شاخص آزادی مطبوعات در ایران
آمار درجه آزادی اینترنت در جهان
برای خواندن مقاله ایران چقدر آزادی دارد؟ کلیک کنید