آمار متوسط قیمت اجاره‌بهای ماهانه به ازای یک متر مربع به تفکیک مراکز استان در سال 1390 که توسط مرکز آمار ایران منتشر شده است نشان داده است که در سال 1390 استان تهران بیشترین متوسط قیمت اجاره‌بهای ماهانه به ازای یک متر مربع را داشته است.
آخرین آمار را در آمارفکت بخوانید.
طبق آخرین آماری که آمارفکت از مرکز آمار ایران به دست آورده است؛ آمار متوسط قیمت اجاره‌بهای ماهانه به ازای یک متر مربع به تفکیک مراکز استان در سال 1390 نشان می‌دهد، متوسط قیمت اجاره‌بهای ماهانه به ازای یک متر مربع در استان تهران نسبت به سایر استان‌ها بیشتر بوده است. متوسط قیمت اجاره‌بهای ماهانه به ازای یک متر مربع در این استان، 119134 هزار ریال بوده است.
در سال 1390، متوسط قیمت اجاره بهای ماهانه به ازای یک متر مربع در مراکز استان‌های مختلف ایران تفاوت‌های چشمگیری داشت. این تفاوت‌ها تحت تأثیر عوامل مختلفی همچون وضعیت اقتصادی، سطح توسعه شهری، نرخ تقاضا و دسترسی به خدمات مختلف قرار داشت. استان تهران، به عنوان پایتخت کشور، با بالاترین قیمت اجاره‌بها در صدر قرار گرفت. متوسط قیمت اجاره بهای ماهانه در این سال برای هر متر مربع در تهران 119,134 ریال بود که بیشترین قیمت را در بین مراکز استان‌های ایران داشت.
تهران؛ قیمت اجاره بالا در پایتخت
با توجه به اینکه تهران مرکز اقتصادی، سیاسی و فرهنگی کشور است، طبیعی است که بیشترین تقاضا برای مسکن در این استان وجود داشته باشد. این تقاضا باعث شده بود که قیمت اجاره بهای ماهانه به ازای یک متر مربع در تهران در سال 1390 بسیار بالا باشد. با نرخ 119,134 ریال به ازای هر متر مربع، تهران نسبت به دیگر استان‌ها فاصله زیادی داشت. از این رو، افرادی که در تهران زندگی می‌کردند، به‌طور میانگین برای اجاره مسکن هزینه بسیار بیشتری نسبت به ساکنان دیگر استان‌ها پرداخت می‌کردند.
کرج و قزوین؛ استان‌های با قیمت‌های نسبی بالا
پس از تهران، کرج و قزوین قرار دارند که هر دو در نزدیکی پایتخت قرار دارند و جزء استان‌های با قیمت اجاره بهای بالاتر در سال 1390 بودند. در کرج، متوسط قیمت اجاره بهای ماهانه به ازای هر متر مربع 46,948 ریال و در قزوین این رقم 41,102 ریال بود. این قیمت‌ها نشان‌دهنده این است که این استان‌ها نیز با توجه به نزدیکی به تهران و ویژگی‌های اقتصادی و صنعتی، بازار اجاره مسکن پرتقاضا و قیمتی بالایی داشتند.
رشت و بندرعباس؛ استان‌های در حال رشد
در رده‌های بعدی، استان‌های رشت و بندرعباس قرار دارند که به ترتیب قیمت‌های 38,988 ریال و 38,905 ریال را تجربه می‌کردند. این استان‌ها به دلیل شرایط خاص جغرافیایی و اقتصادی خود، در سال 1390 با افزایش تقاضا برای مسکن روبرو بودند. رشت به عنوان مرکز استان گیلان و بندرعباس به عنوان یکی از استان‌های جنوبی با موقعیت تجاری و صنعتی در حال رشد، افزایش قیمت اجاره‌بها را شاهد بودند.
تبریز، مشهد و اهواز؛ شهرهای بزرگ با بازار اجاره پرتقاضا
شهرهایی مانند تبریز، مشهد و اهواز نیز در سال 1390 با قیمت‌های اجاره بالایی روبرو بودند. در تبریز، متوسط قیمت اجاره بهای ماهانه 34,701 ریال به ازای هر متر مربع بود، در حالی که در مشهد این رقم 34,252 ریال و در اهواز 34,152 ریال بود. این سه شهر بزرگ کشور به دلیل جمعیت زیاد و بازارهای شغلی پویا، از قیمت‌های اجاره بالایی برخوردار بودند.
شیراز، سنندج و قم؛ شهرهای در حال توسعه با اجاره بهای مناسب‌تر
در مقایسه با استان‌های قبلی، استان‌هایی مانند شیراز، سنندج و قم قیمت اجاره کمتری داشتند، ولی همچنان جزء شهرهای با اجاره بهای نسبتاً بالا محسوب می‌شدند. در سال 1390، متوسط قیمت اجاره بهای ماهانه در شیراز 33,216 ریال و در سنندج 31,057 ریال بود. همچنین، قیمت اجاره بهای ماهانه در قم نیز 30,640 ریال بود.
دیگر استان‌ها با اجاره بهای متوسط
در میان دیگر استان‌ها، قیمت اجاره بهای ماهانه به ازای هر متر مربع در شهرهای اراک، اصفهان و همدان نسبتاً مشابه بود. در اراک متوسط قیمت 30,617 ریال، در اصفهان 30,571 ریال و در همدان 29,992 ریال بود. این استان‌ها دارای بازار اجاره مسکن با قیمت‌های متوسط بودند که به نسبت سایر استان‌ها، از هزینه‌های کمتری برای اجاره مسکن برخوردار بودند.
استان‌های با قیمت‌های پایین‌تر
در نهایت، استان‌هایی مانند یزد، ایلام و شهرکرد، پایین‌ترین قیمت اجاره را در سال 1390 داشتند. قیمت اجاره بهای ماهانه در یزد 15,953 ریال، در ایلام 15,689 ریال و در شهرکرد 16,568 ریال به ازای یک متر مربع بود. این استان‌ها معمولاً از لحاظ اقتصادی ضعیف‌تر و کمتر توسعه‌یافته بودند که باعث کاهش تقاضا برای مسکن و در نتیجه کاهش قیمت‌ها شد.
تحلیل تفاوت‌های قیمت اجاره بهای مسکن
تفاوت‌های چشمگیر در قیمت اجاره مسکن به ازای یک متر مربع در سال 1390 در مراکز استان‌های مختلف ایران نشان‌دهنده تفاوت‌های عمده در وضعیت اقتصادی و سطح توسعه شهری این استان‌ها بود. استان‌هایی که دارای بازار شغلی فعال‌تر، جمعیت بیشتر و به طور کلی شرایط اقتصادی بهتری بودند، به طور طبیعی با افزایش تقاضا برای مسکن روبرو شدند که این تقاضا باعث افزایش قیمت‌ها شده بود. از سوی دیگر، استان‌هایی که کمتر توسعه‌یافته بودند، با تقاضای کمتر برای مسکن مواجه بودند و همین امر منجر به پایین‌تر بودن قیمت‌ها شد.
نتیجه‌گیری
در سال 1390، استان تهران به عنوان پایتخت ایران با قیمت اجاره بالای 119,000 ریال در صدر قرار داشت. سایر استان‌های بزرگ مانند کرج، قزوین، رشت، بندرعباس، تبریز، مشهد و اهواز نیز در بازار اجاره‌بهای بالاتر قرار داشتند. از طرف دیگر، استان‌هایی مانند یزد، ایلام و شهرکرد با قیمت اجاره بهای پایین‌تری روبرو بودند. این تفاوت‌ها نشان‌دهنده نابرابری‌های اقتصادی و اجتماعی در سطح کشور و تأثیر آن‌ها بر بازار مسکن است.
با توجه به این تفاوت‌های قیمت اجاره مسکن در سال 1390، می‌توان گفت که این اطلاعات می‌تواند به‌عنوان ابزاری برای برنامه‌ریزی‌های اقتصادی و اجتماعی در سطح استان‌ها و کشور مورد استفاده قرار گیرد. شناخت دقیق از بازار مسکن و قیمت اجاره در استان‌های مختلف می‌تواند به تحلیل‌های آینده در زمینه توسعه شهری، مهاجرت‌های داخلی و برنامه‌ریزی‌های اقتصادی کمک کند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در حوزه ساخت و ساز و مسکن کلیک کنید.
آمار مرتبط:
آمار متوسط قیمت یک متر آپارتمان در مناطق مختلف تهران
آمار متوسط قیمت اجاره‌بهای ماهانه به ازای یک متر مربع به تفکیک مراکز استان در سال 1385
برای خواندن یادداشت اجاره مسکن در تهران؛ سخت‌تر و گران‌تر از همه جا کلیک کنید
