آمار میزان جمعیت فعال و غیر فعال در ایران که در آمارگیری سال 1395 در سرشماری عمومی نفوس و مسکن به دست آمده است، بیشترین میزان جمعیت فعال و غیر فعال در ایران در سال 1385 و سال 1375 بوده است.
آخرین آمار را در آمارفکت بخوانید.
طبق آخرین آماری که آمارفکت از سرشماری عمومی نفوس و مسکن به دست آورده است؛ آمار میزان جمعیت فعال و غیر فعال در ایران نشان می‌دهد که بیشترین میزان جمعیت فعال در ایران مربوط به سال 1385 و بیشترین تعداد جمعیت غیر فعال مربوط به سال 1375 بوده است. به ترتیب میزان جمعیت فعال و غیر فعال در این دوسال به 39.43 و 63.48 درصد رسیده است.
تحلیل میزان جمعیت فعال و غیر فعال در ایران (سال 1365-1395)
در این دوره زمانی، میزان جمعیت فعال و غیر فعال در ایران تغییرات قابل توجهی داشته است. این تغییرات نشان‌دهنده تحولات اقتصادی، اجتماعی و جمعیتی در کشور است. در ادامه به تحلیل دقیق‌تر این داده‌ها می‌پردازیم.
جمعیت فعال
آمار میزان جمعیت فعال و غیر فعال در ایران نشان می‌دهد که در سال 1365، میزان جمعیت فعال 39 درصد بود که تا سال 1395 به 39.04 درصد افزایش یافت. این افزایش نشان‌دهنده بهبود شرایط اقتصادی و افزایش فرصت‌های شغلی در کشور است. همچنین، افزایش جمعیت فعال می‌تواند ناشی از بهبود شرایط زندگی و افزایش دسترسی به آموزش و مهارت‌های شغلی باشد. در سال 1375، میزان جمعیت فعال به 34.3 درصد کاهش یافت که می‌تواند ناشی از تغییرات اقتصادی و اجتماعی در کشور باشد. اما در سال 1385، میزان جمعیت فعال به 39.43 درصد افزایش یافت که نشان‌دهنده بهبود شرایط اقتصادی و افزایش فرصت‌های شغلی است.
جمعیت غیرفعال
آمار میزان جمعیت فعال و غیر فعال در ایران نشان می‌دهد که در سال 1365، میزان جمعیت غیرفعال 60.42 درصد بود که تا سال 1395 به 60.57 درصد کاهش یافت. این کاهش نشان‌دهنده بهبود شرایط اقتصادی و افزایش فرصت‌های شغلی در کشور است. همچنین، کاهش جمعیت غیرفعال می‌تواند ناشی از بهبود شرایط زندگی و افزایش دسترسی به آموزش و مهارت‌های شغلی باشد. در سال 1375، میزان جمعیت غیرفعال به 63.48 درصد افزایش یافت که می‌تواند ناشی از تغییرات اقتصادی و اجتماعی در کشور باشد. اما در سال 1385، میزان جمعیت غیرفعال به 59.7 درصد کاهش یافت که نشان‌دهنده بهبود شرایط اقتصادی و افزایش فرصت‌های شغلی است.
تحلیل دقیق‌تر
در دهه‌های اخیر، ایران شاهد تغییرات عمده‌ای در ساختار جمعیتی خود بوده است. این تغییرات نه تنها در میزان جمعیت فعال و غیرفعال بلکه در ترکیب و ساختار جمعیت نیز مشاهده می‌شود. افزایش میزان جمعیت فعال می‌تواند به دلیل بهبود شرایط اقتصادی، افزایش فرصت‌های شغلی و بهبود شرایط زندگی باشد. همچنین، افزایش دسترسی به آموزش و مهارت‌های شغلی می‌تواند نقش مهمی در افزایش جمعیت فعال داشته باشد.
از سوی دیگر، کاهش میزان جمعیت غیرفعال نیز نشان‌دهنده بهبود شرایط اقتصادی و افزایش فرصت‌های شغلی است. این کاهش می‌تواند ناشی از بهبود شرایط زندگی و افزایش دسترسی به آموزش و مهارت‌های شغلی باشد. همچنین، توسعه زیرساخت‌ها و خدمات عمومی می‌تواند نقش مهمی در کاهش جمعیت غیرفعال داشته باشد.
نتیجه‌گیری
با توجه به داده‌ها، می‌توان گفت که میزان جمعیت فعال و غیرفعال در ایران از سال 1365 تا 1395 تغییرات قابل توجهی داشته است. این تغییرات نشان‌دهنده تحولات اقتصادی، اجتماعی و جمعیتی در کشور است. افزایش میزان جمعیت فعال می‌تواند ناشی از بهبود شرایط اقتصادی، افزایش فرصت‌های شغلی و بهبود شرایط زندگی باشد. در مقابل، کاهش میزان جمعیت غیرفعال می‌تواند ناشی از بهبود شرایط زندگی و افزایش دسترسی به آموزش و مهارت‌های شغلی باشد. همچنین، توسعه زیرساخت‌ها و خدمات عمومی می‌تواند نقش مهمی در کاهش جمعیت غیرفعال داشته باشد. این تحلیل می‌تواند به سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان کمک کند تا برنامه‌های مناسبی برای بهبود شرایط اقتصادی و اجتماعی کشور تدوین کنند.
برای کسب اطلاعات و آمارهای بیشتر در حوزه‌‌ی جمعیت‌شناسی کلیک کنید.
آمارهای مرتبط:
آمار تعداد مهاجران واردشده طی 5 سال گذشته بر حسب مدت اقامت (سال 1395)
آمار میزان خانوارهای شهری معمولی به تفکیک تعداد افراد خانوار (سال 1365-1395)
آمار تعداد خانوارهای معمولی به تفکیک شهری و روستایی (سال 1365-1395)
