آمار متوسط رشد سالانه جمعیت ایران که در آمارگیری سال 1395 در سرشماری عمومی نفوس و مسکن به دست آمده است، بیشترین متوسط رشد سالانه جمعیت ایران مربوط به سال 1365 بوده است.
آخرین آمار را در آمارفکت بخوانید.
طبق آخرین آماری که آمارفکت از سرشماری عمومی نفوس و مسکن به دست آورده است؛ آمار متوسط رشد سالانه جمعیت ایران نشان میدهد که بیشترین متوسط رشد سالانه جمعیت ایران در سال 1365 بوده است. در این سال جمعیت نقاط شهری ایران به 3.91 درصد رسیده است که این سال در بازه زمانی مورد بررسی بیشترین متوسط رشد سالانه جمعیت ایران را داشته است.
متوسط رشد سالانه جمعیت ایران (1345 تا 1395)
متوسط رشد سالانه جمعیت ایران طی دهههای گذشته نشاندهنده تغییرات عمده در الگوی جمعیتی کشور بوده است. این تغییرات به دلایل مختلفی از جمله شرایط اقتصادی، اجتماعی، و سیاسی رخ داده و نقش مهمی در شکلدهی به ساختار جمعیتی کشور داشته است. بررسی این روند از سال 1345 تا 1395، نکات جالبی را درباره تغییرات در نرخ رشد جمعیت آشکار میکند.
در سال 1345، متوسط رشد سالانه جمعیت ایران به 3.13 درصد رسید. این دهه یکی از دورههای پرشتاب رشد جمعیت در کشور بود که عمدتاً به دلیل افزایش بهداشت عمومی و کاهش نرخ مرگومیر اتفاق افتاد.
تا سال 1355، این نرخ به 2.71 درصد کاهش یافت. این کاهش نسبی را میتوان ناشی از شروع برخی برنامههای کنترل جمعیت و تغییرات اجتماعی دانست. با وجود این، رشد جمعیت همچنان بالا بود و کشور با افزایش تقاضا برای منابع و خدمات روبهرو شد.
در سال 1365، متوسط رشد سالانه جمعیت به اوج خود یعنی 3.91 درصد رسید. این افزایش قابلتوجه، نتیجه جنگ تحمیلی ایران و عراق و سیاستهای جمعیتی بود که به تشویق افزایش جمعیت پرداخته بود. همچنین، افزایش نرخ زاد و ولد و کاهش مرگومیر نقش کلیدی در این دوره ایفا کرد.
تا سال 1370، این نرخ به 2.46 درصد کاهش یافت. با پایان جنگ و آغاز بازسازی کشور، تغییرات اقتصادی و اجتماعی باعث کاهش نرخ رشد جمعیت شد. همچنین برنامههای کنترل جمعیت در این دوره تقویت شدند.
در سال 1375، متوسط رشد سالانه جمعیت به 1.47 درصد کاهش یافت. این کاهش عمدتاً نتیجه سیاستهای کنترل جمعیت بود که در دهه 1370 اجرایی شد. افزایش آگاهی عمومی و تغییر سبک زندگی نیز به کاهش نرخ زاد و ولد کمک کرد.
در سال 1385، این نرخ کمی افزایش یافته و به 1.62 درصد رسید. این افزایش جزئی به بهبود وضعیت اقتصادی و افزایش نرخ زاد و ولد در برخی مناطق مرتبط بود. با این حال، روند کلی نشاندهنده کاهش نرخ رشد جمعیت بود.
در سال 1390، متوسط رشد سالانه جمعیت به 1.29 درصد کاهش یافت. این روند نشاندهنده تثبیت جمعیت کشور و کاهش نرخ زاد و ولد در مناطق شهری بود. همچنین، افزایش نرخ مهاجرت به شهرها و کاهش جمعیت روستایی نیز در این کاهش مؤثر بود.
در نهایت، در سال 1395، این نرخ به 1.24 درصد رسید. این کاهش مستمر، نشاندهنده موفقیت سیاستهای جمعیتی و تغییر در ساختار اجتماعی و اقتصادی کشور است. خانوادهها تمایل بیشتری به داشتن تعداد کمتری فرزند داشتند و افزایش هزینههای زندگی نیز نقش مهمی در این کاهش ایفا کرد.
جمعبندی
متوسط رشد سالانه جمعیت ایران از دهه 1340 تا 1390 روندی نزولی داشته است. این کاهش ناشی از عوامل مختلفی همچون بهبود سیاستهای جمعیتی، تغییر سبک زندگی، و تحولات اقتصادی و اجتماعی بوده است. با توجه به این روند، پیشبینی میشود که رشد جمعیت در سالهای آینده همچنان کاهش یابد، که این موضوع نیازمند برنامهریزی دقیق برای مدیریت منابع و خدمات جمعیتی است.
برای کسب اطلاعات و آمارهای بیشتر در حوزهی جمعیتشناسی کلیک کنید.
آمارهای مرتبط:
آمار تعداد خانوار در مناطق شهری ایران (سال 1335-1395)
آمار جمعیت نقاط روستایی ایران (سال 1335-1395)