آمار میزان شهرنشینی استان فارس که در آمارگیری سال 1395 در سرشماری عمومی نفوس و مسکن به دست آمده است نشان دهنده این است در استان مذکور چه میزان از مردم در طی سالهای مختلف به جمعیت شهری این استان اضافه شدهاند و میزان شهرنشینی در این استان چه میزان تغییر کرده است.
آخرین آمار را در آمارفکت بخوانید.
طبق آخرین آماری که آمارفکت از سرشماری عمومی نفوس و مسکن به دست آورده است؛ آمار میزان شهرنشینی استان فارس نشان میدهد، میزان شهرنشینی در استان فارس در طول سالهای 1365 تا سال 1395 چه میزان تغییر کرده است. بیشترین میزان شهرنشینی استان فارس در سال 1395 بوده است. در این سال میزان شهرنشینی استان فارس به 70.12 درصد رسیده است.
میزان شهرنشینی استان فارس (سالهای 1365 تا 1395)
بررسی میزان شهرنشینی استان فارس در طول سالهای مختلف نشاندهنده روند رشد قابل توجه مهاجرت به مناطق شهری و تغییرات جمعیتی در این استان است. استان فارس با ویژگیهای فرهنگی، تاریخی و اقتصادی خاص خود، در این سالها شاهد تغییرات زیادی در ساختار جمعیتی بوده است. در این مقاله، روند تغییرات میزان شهرنشینی استان فارس از سال 1365 تا 1395 بررسی خواهد شد و عواملی که بر این تغییرات تأثیر گذاشتهاند، تحلیل میشود.
میزان شهرنشینی استان فارس در سال 1365
در سال 1365، میزان شهرنشینی استان فارس 50.87 درصد بود. این رقم نشاندهنده آن است که در آن زمان، بیش از نیمی از جمعیت استان فارس در مناطق شهری سکونت داشتند، اما هنوز بخش قابل توجهی از جمعیت استان در مناطق روستایی زندگی میکردند. در این سالها، استان فارس بهعنوان یک استان با تاریخچه غنی و جاذبههای فرهنگی و مذهبی، در مرحلهای از رشد و توسعه قرار داشت. شهر شیراز بهعنوان مرکز استان و یکی از مهمترین مراکز فرهنگی و اقتصادی کشور، در حال گسترش بود، اما روند مهاجرت به مناطق شهری هنوز در حال افزایش بود.
میزان شهرنشینی استان فارس در سال 1375
در سال 1375، میزان شهرنشینی استان فارس به 56.67 درصد رسید. این رشد نشاندهنده تغییرات چشمگیر در روند شهرنشینی استان بود. در این سالها، استان فارس بهویژه در شهر شیراز شاهد توسعههای گستردهای در بخشهای صنعتی، خدماتی و تجاری بود. توسعه زیرساختها، بهبود شرایط اقتصادی و افزایش فرصتهای شغلی در مناطق شهری باعث شد که بسیاری از روستاییان به شهرها مهاجرت کنند. همچنین، رشد بخشهای آموزشی و فرهنگی در شیراز و دیگر شهرهای بزرگ استان موجب جذب جمعیت بیشتر به این مناطق شد.
میزان شهرنشینی استان فارس در سال 1385
در سال 1385، میزان شهرنشینی استان فارس به 61.17 درصد رسید که نشاندهنده ادامه روند رشد جمعیت شهری در استان بود. در این دوره، استان فارس شاهد توسعههای بیشتری در بخشهای صنعتی، تجاری و خدماتی بود. همچنین، در این سالها، شهر شیراز بهعنوان مرکز اقتصادی، فرهنگی و تجاری استان، با جذب بیشتر سرمایهگذاریها، توسعه پروژههای عمرانی و گسترش بخشهای مختلف اقتصادی، بهعنوان یکی از مهمترین شهرهای کشور در بخشهای اقتصادی و فرهنگی شناخته شد. این عوامل موجب افزایش جمعیت شهری و مهاجرت بیشتر افراد از روستاها به شهرها شد.
میزان شهرنشینی استان فارس در سال 1390
در سال 1390، میزان شهرنشینی استان فارس به 67.59 درصد رسید. این افزایش نشاندهنده استمرار روند رشد شهرنشینی در این استان بود. در این دوره، استان فارس شاهد گسترش بیشتر در بخشهای صنعتی، خدماتی و تجاری بود. پروژههای مختلف عمرانی، بهبود زیرساختها و افزایش فرصتهای شغلی در شهر شیراز و دیگر شهرهای بزرگ استان باعث شد که جمعیت شهری استان بهطور چشمگیری افزایش یابد. همچنین، توسعه بخشهای آموزشی، فرهنگی و درمانی در این دوره موجب جذب بیشتر جمعیت به مناطق شهری شد.
میزان شهرنشینی استان فارس در سال 1395
در سال 1395، میزان شهرنشینی استان فارس به 70.12 درصد رسید که نشاندهنده ادامه رشد جمعیت شهری در این استان بود. این افزایش در میزان شهرنشینی نشاندهنده پیشرفتهای قابل توجه در توسعه بخشهای مختلف اقتصادی، بهویژه در بخشهای صنعتی و خدماتی است. در این سالها، استان فارس شاهد گسترش شهرهای جدید، توسعه صنایع و بهبود زیرساختها در مناطق شهری بود که این عوامل باعث جذب جمعیت بیشتری به مناطق شهری استان شد. این روند بهویژه در شیراز و دیگر شهرهای صنعتی استان مشهود بود.
دلایل رشد شهرنشینی در استان فارس
رشد میزان شهرنشینی استان فارس در طول سالها تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار گرفت. برخی از مهمترین عوامل این رشد عبارتند از:
- رشد صنعت و خدمات: با گسترش بخشهای صنعتی، تجاری و خدماتی در استان فارس، بهویژه در شهر شیراز، فرصتهای شغلی جدیدی ایجاد شد که باعث جذب بیشتر جمعیت به این مناطق شد.
- توسعه زیرساختها: بهبود سیستمهای حملونقل، مسکن، آبرسانی و برقرسانی در شهرهای استان، شرایط زندگی را بهبود بخشید و موجب جذب جمعیت به این مناطق شد.
- فرصتهای شغلی بیشتر: با افزایش مشاغل در بخشهای مختلف اقتصادی، بهویژه در بخشهای صنعتی و خدماتی، مهاجرت از روستاها به شهرها بیشتر شد.
- بهبود شرایط زندگی: با بهبود شرایط بهداشتی، آموزشی و رفاهی در مناطق شهری، زندگی در این مناطق جذابتر شد و بسیاری از روستاییان بهدنبال زندگی در این مناطق بودند.
چالشها و پیامدهای شهرنشینی در استان فارس
روند شهرنشینی استان فارس همراه با مزایای زیادی بود، اما پیامدهایی نیز به همراه داشت. برخی از مهمترین چالشها و پیامدهای این روند عبارتند از:
- رشد حاشیهنشینی: با افزایش جمعیت شهری، بسیاری از مردم به دلیل مشکلات اقتصادی و کمبود مسکن به حاشیه شهرها مهاجرت کردند که این امر باعث افزایش مشکلات اجتماعی، بیکاری و کمبود خدمات در این مناطق شد.
- مشکلات ترافیکی و آلودگی هوا: افزایش تعداد خودروها و جمعیت در شهرهای بزرگ استان، بهویژه در شیراز، مشکلات ترافیکی و آلودگی هوا را به یکی از چالشهای بزرگ تبدیل کرده است.
- کمبود منابع طبیعی: افزایش جمعیت شهری نیاز به منابع طبیعی بیشتری مانند آب، انرژی و زمین دارد که فشار زیادی به این منابع وارد میکند.
نتیجهگیری
در مجموع، میزان شهرنشینی استان فارس در طی سالهای 1365 تا 1395 شاهد رشد چشمگیری بود که نشاندهنده توسعه بخشهای صنعتی، خدماتی و زیرساختی در این استان است. این تغییرات بهطور عمده ناشی از بهبود شرایط اقتصادی، توسعه زیرساختها و افزایش فرصتهای شغلی در مناطق شهری بوده است. با این حال، این تغییرات با چالشهایی مانند رشد حاشیهنشینی، مشکلات ترافیکی و آلودگی هوا همراه بوده که نیاز به برنامهریزی جامع برای مدیریت رشد شهری و بهبود شرایط زندگی در مناطق شهری را ضروری میسازد.
برای کسب اطلاعات و آمارهای بیشتر در حوزهی جمعیتشناسی کلیک کنید.
آمارهای مرتبط:
آمار میزان شهرنشینی استان قزوین (سال 1365-1395)
آمار میزان شهرنشینی استان کرمان (سال 1365-1395)
آمار میزان شهرنشینی استان کهگیلویه و بویراحمد (سال 1365-1395)