آمار نرخ مشارکت اقتصادی به تفکیک مناطق شهری و روستایی نشان می‌دهد، نرخ مشارکت اقتصادی کل ایران در سال 1397 به بیشترین میزان خود رسیده است.
آمار امروز را در آمارفکت بخوانید.
طبق آخرین آماری که آمارفکت از وبسایت آماری مرکز آمار ایران به دست آورده است، آمار نرخ مشارکت اقتصادی به تفکیک مناطق شهری و روستایی نشان می‌دهد، نرخ مشارکت اقتصادی کل ایران در سال 1397 به بیشترین میزان خود رسیده است. در سال 1397 نرخ مشارکت اقتصادی کل ایران 44.5 درصد بوده است.
بررسی روند نرخ مشارکت اقتصادی به تفکیک مناطق شهری و روستایی
آمارهای مربوط به نرخ مشارکت اقتصادی به تفکیک مناطق شهری و روستایی در بازه زمانی سال‌های ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۳، دید جامعی از تغییرات فعالیت‌های اقتصادی در نقاط مختلف کشور ارائه می‌دهد. این شاخص نشان‌دهنده درصد جمعیتی است که در سن فعالیت قرار دارند و در بازار کار حضور دارند؛ چه به‌صورت شاغل و چه جویای کار.
مقایسه نرخ مشارکت اقتصادی کل در طی سال‌ها
در سطح کل کشور، نرخ مشارکت اقتصادی از ۴۳.۲ درصد در سال ۱۳۹۵ آغاز شده و در سال ۱۴۰۳ به ۴۱ درصد رسیده است. این کاهش نسبی، نشان‌دهنده نوساناتی در میزان ورود افراد به بازار کار در سال‌های اخیر است. در سال ۱۳۹۶، این شاخص به ۴۴.۲ درصد رسید که بالاترین مقدار در بازه مورد بررسی است.
تحلیل نرخ مشارکت اقتصادی در نقاط شهری
در بخش شهری، نرخ مشارکت اقتصادی به تفکیک مناطق شهری و روستایی نشان می‌دهد که از ۴۲.۴ درصد در سال ۱۳۹۵ به ۴۰.۷ درصد در سال ۱۴۰۳ رسیده است. کاهش نرخ مشارکت اقتصادی در نقاط شهری از سال ۱۳۹۷ آغاز شده و در سال ۱۳۹۹ به پایین‌ترین حد خود یعنی ۴۰.۴ درصد رسید. از آن سال به بعد، تغییرات محدود و با شیب کم ادامه داشته است.
روند نرخ مشارکت اقتصادی در نقاط روستایی
در نقاط روستایی، این شاخص در سال ۱۳۹۵ برابر با ۴۵.۷ درصد بوده و تا سال ۱۳۹۷ رشد یافته و به ۴۷.۵ درصد رسیده است. این بالاترین سطح مشارکت اقتصادی در این بازه زمانی در میان ساکنان روستایی بوده است. از آن به بعد، نرخ مشارکت اقتصادی به تفکیک مناطق شهری و روستایی در بخش روستایی روندی نزولی داشته و در سال ۱۴۰۳ به ۴۲.۳ درصد رسیده است.
بررسی فاصله میان مناطق شهری و روستایی
در تمام سال‌های مورد بررسی، نرخ مشارکت اقتصادی در مناطق روستایی از مناطق شهری بیشتر بوده است. به‌طور خاص در سال ۱۳۹۷، فاصله میان این دو شاخص به بیش از ۳.۹ درصد رسید (۴۷.۵ درصد در روستاها در برابر ۴۳.۶ درصد در شهرها). این اختلاف می‌تواند نشانه‌ای از تفاوت ساختارهای شغلی، سبک زندگی یا وابستگی بیشتر زندگی روستایی به کارهای تولیدی و کشاورزی باشد.
پایین‌ترین نرخ مشارکت اقتصادی در سال‌های اخیر
کمترین نرخ مشارکت اقتصادی کل در سال ۱۴۰۰ با عدد ۴۰.۹ درصد ثبت شده است. این عدد در سال ۱۴۰۱ نیز بدون تغییر باقی مانده و سپس در سال ۱۴۰۲ با افزایش ۰.۴ واحد درصدی به ۴۱.۳ درصد رسیده است. این رشد اندک ممکن است ناشی از تغییر شرایط اقتصادی، سیاست‌های اشتغال یا بهبود نسبی در تقاضای نیروی کار باشد.
پایداری نسبی در سال‌های اخیر
در سه سال پایانی دوره مورد بررسی (۱۴۰۱ تا ۱۴۰۳)، نرخ مشارکت اقتصادی به تفکیک مناطق شهری و روستایی در هر دو بخش تقریباً ثابت بوده است. در نقاط شهری، نرخ از ۴۰.۳ به ۴۰.۷ رسیده و در مناطق روستایی نیز از ۴۲.۷ به ۴۲.۳ کاهش یافته است. این روند ثابت، نشانه‌ای از ثبات نسبی در رفتار بازار کار در سال‌های اخیر است.
جمع‌بندی تحلیل نرخ مشارکت اقتصادی به تفکیک مناطق شهری و روستایی
نرخ مشارکت اقتصادی به تفکیک مناطق شهری و روستایی بین سال‌های ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۳ نوسانات مشخصی را تجربه کرده است. در طول این دوره، هم در بخش شهری و هم روستایی شاهد افت نسبی بوده‌ایم، هرچند این افت در مناطق شهری با ثبات بیشتری همراه بوده است. همچنین، در تمامی این سال‌ها، مشارکت اقتصادی در نقاط روستایی به طور متوسط بالاتر از مناطق شهری باقی مانده است.
برای کسب اطلاعات و آمارهای بیشتر در حوزه‌‌ی اقتصاد کلیک کنید.
آمارهای مرتبط:
آمار میزان مالیات مستقیم و غیر مستقیم (سال 1395-1403)
آمار نسبت درآمدهای مالیاتی به تولید ناخالص داخلی (سال 1395-1403)
آمار مقایسه درآمد نفتی و مالیاتی (سال 1395-1402)
برای خواندن مقاله میزان حقوق در ایران چگونه محاسبه می‌شود کلیک کنید
