آمار نسبت مساحت جنگل‌های احیا شده به کل مساحت جنگل‌های ایران که در سال 1401 منتشر شده است حاکی از آن است که در بازه زمانی سال 1397 تا سال 1401 بیشترین نسبت مساحت جنگل‌های احیا شده به کل مساحت جنگل‌های ایران در سال 1398 بوده است.
آمار امروز را در آمارفکت بخوانید.
طبق آخرین آماری که آمارفکت از مرکز آمار ایران به دست آورده است؛ آمار نسبت مساحت جنگل‌های احیا شده به کل مساحت جنگل‌های ایران نشان می‌دهد که در بازه زمانی سال 1397 تا سال 1401 بیشترین نسبت مساحت جنگل‌های احیا شده به کل مساحت جنگل‌های ایران در سال 1398 بوده است. در این سال نسبت مساحت جنگل‌های احیا شده به کل مساحت جنگل‌های ایران به 0.358 درصد رسیده بوده است.
آمار نسبت مساحت جنگل‌های احیا شده به کل مساحت جنگل‌های ایران طی سال‌های 1397 تا 1401 نشان‌دهنده روندی کاهشی در این شاخص مهم محیط زیستی است. این آمار که معیاری برای سنجش تلاش‌ها در راستای احیای جنگل‌ها و مقابله با تخریب منابع طبیعی به شمار می‌رود، از 0.234 درصد در سال 1397 به 0.034 درصد در سال 1401 کاهش یافته است. این افت چشمگیر بیانگر چالش‌های جدی در حوزه احیای جنگل‌ها و حفاظت از منابع طبیعی کشور است.
در سال 1397، نسبت مساحت جنگل‌های احیا شده به کل مساحت جنگل‌های ایران 0.234 درصد بود. این میزان در سال 1398 به 0.358 درصد افزایش یافت که بیشترین مقدار ثبت‌شده در این بازه زمانی محسوب می‌شود. این رشد می‌تواند ناشی از اجرای برنامه‌های گسترده احیای جنگل‌ها، پروژه‌های جنگل‌کاری و توجه ویژه به افزایش پوشش گیاهی باشد. اما این روند مثبت پایدار نماند و در سال 1399، شاخص مذکور به 0.251 درصد کاهش یافت. این افت نشان می‌دهد که موانعی مانند کاهش بودجه، تغییرات اقلیمی یا کاهش توجه به طرح‌های احیای جنگل تأثیر منفی بر روند احیای جنگل‌ها داشته است.
در سال 1400، نسبت مساحت جنگل‌های احیا شده به کل مساحت جنگل‌ها با کاهش شدید به 0.077 درصد رسید. این کاهش قابل توجه زنگ خطری برای وضعیت پوشش جنگلی ایران بود. در نهایت، این روند کاهشی در سال 1401 نیز ادامه یافت و این شاخص به 0.034 درصد رسید که کمترین میزان در بازه پنج‌ساله مذکور است. این وضعیت حاکی از چالش‌های بزرگ در زمینه احیای جنگل‌ها و حفاظت از منابع طبیعی ایران است.
کاهش مستمر این شاخص در سال‌های اخیر می‌تواند دلایل متعددی داشته باشد. یکی از مهم‌ترین عوامل، تغییرات اقلیمی و بروز خشکسالی‌های پیاپی است که بر توانایی طبیعی زمین برای احیای پوشش جنگلی تأثیر منفی گذاشته است. افزایش دما، کاهش میزان بارندگی و تغییر در الگوهای بارش از جمله عواملی هستند که فرایند احیای جنگل‌ها را با مشکل مواجه کرده‌اند. از سوی دیگر، عوامل انسانی مانند بهره‌برداری بی‌رویه از جنگل‌ها، قطع درختان و تبدیل اراضی جنگلی به اراضی کشاورزی یا مسکونی نیز در این روند کاهشی نقش مهمی دارند.
علاوه بر این، کمبود بودجه و عدم تخصیص اعتبارات کافی برای اجرای طرح‌های جنگل‌کاری و احیای جنگل‌ها، اجرای پروژه‌های زیست‌محیطی را با چالش مواجه کرده است. نبود برنامه‌ریزی‌های مدون و پایدار نیز باعث شده تا تلاش‌ها برای احیای جنگل‌ها به نتیجه مطلوب نرسد. این در حالی است که احیای جنگل‌ها نه‌تنها برای حفظ محیط زیست، بلکه برای مقابله با پدیده‌هایی مانند فرسایش خاک، سیلاب و تغییرات اقلیمی نیز ضروری است.
برای بهبود این وضعیت و افزایش نسبت مساحت جنگل‌های احیا شده، نیاز است اقدامات جدی و مؤثری صورت گیرد. برنامه‌ریزی دقیق برای جنگل‌کاری و استفاده از گونه‌های مقاوم به خشکی می‌تواند در این زمینه کمک‌کننده باشد. همچنین، ارتقای آگاهی عمومی و مشارکت جوامع محلی در طرح‌های احیای جنگل می‌تواند تأثیر مثبت قابل توجهی داشته باشد. جذب سرمایه‌گذاری برای پروژه‌های محیط‌زیستی و استفاده از فناوری‌های نوین نیز از دیگر راهکارهای مؤثر در این حوزه به شمار می‌روند.
نسبت مساحت جنگل‌های احیا شده به کل مساحت جنگل‌های ایران، یکی از شاخص‌های کلیدی برای ارزیابی وضعیت منابع طبیعی کشور است. کاهش این شاخص طی سال‌های اخیر نیازمند توجه ویژه مسئولان و برنامه‌ریزی دقیق برای اجرای طرح‌های احیا و حفاظت از جنگل‌هاست. در صورت ادامه این روند کاهشی، خطرات زیست‌محیطی نظیر بیابان‌زایی، از بین رفتن تنوع زیستی و تشدید تغییرات اقلیمی کشور را تهدید خواهد کرد.
برای کسب اطلاعات و آمارهای بیشتر در حوزه‌‌ی محیط زیست کلیک کنید.
آمارهای مرتبط:
آمار تعداد گونه های زیستی ایران (سال 1402)
آمار میانگین میزان بارش باران در ایران (سال 2017-2022)
