برای بیش از سه دهه، آمریکا با تکرار ادعای نزدیک بودن ایران به سلاح هسته‌ای، زمینه‌سازی روانی برای مشروعیت بخشی به فشارها و تهدیدهای نظامی را دنبال کرده است.
بازخوانی این مواضع، از سال ۱۹۹۲ تاکنون، نشان می‌دهد که این پیش‌بینی‌ها نه تنها محقق نشده‌اند، بلکه بیشتر ابزاری سیاسی بوده‌اند تا هشدارهای واقعی.
این ادعاهای متناقض و تکراری، اعتماد عمومی به روایت‌های رسمی غرب را زیر سؤال می‌برد؛ در واقع، «بمب ساعتی ایران» بیشتر از اینکه یک واقعیت امنیتی باشد به افسانه‌ای سیاسی شبیه است.
اینفوگرافیک‌های مرتبط:
چگونه در شرایط جنگی تاب‌آوری خود را بالا ببریم؟
کدام کشورها مجهز به موشک هایپرسونیک هستند؟
