فردوسی روایتگری شاهنامه را از دوره پیشدادیان، که دورهای اساطیری و افسانهگونه است، آغاز کرده و سپس به دوره پهلوانی کیانیان (دوره زیست رستم) پرداخته است.
بعد از دوره کیانیان، روایت تاریخی شاهنامه، که به تاریخ واقعی نزدیکتر است، از دوره اشکانیان شروع میشود و با دوره ساسانیان و روایت مرگ یزدگرد پایان میپذیرد.
بیشترین سهم محتوایی شاهنامه با حدود ۵۴٪ به سلسله کیانیان اختصاص دارد؛ دورهای که محور اصلی روایتهای اسطورهای و پهلوانی این اثر است.
