کریدور حملونقل شمال–جنوب با اتصال روسیه، ایران، خلیج فارس و اقیانوس هند، عملاً بهعنوان جایگزینی راهبردی برای مسیر کانال سوئز عمل میکند و زمان جابهجایی کالا را از ۴۰ روز به ۲۰ روز کاهش میدهد.
این مسیر با صرفهجویی ۶۰ تا ۷۰ درصدی در هزینهها، نهتنها به نفع روسیه و هند است، بلکه موقعیت ایران را بهعنوان حلقه مرکزی تجارت منطقهای و بینالمللی تقویت میکند.
این کریدور میتواند برای ایران درآمدی معادل ۲.۱ میلیارد دلار در سال ایجاد کند که نزدیک به ۶ درصد درآمد نفتی کشور است.
