پررنگترین مفاهیم در شاهنامه حول «انسان» با ۳۶ درصد و پس از آن «جهان و مکان» و «قدرت و حکومت» قرار دارد که نشاندهنده گستردگی نگاه فردوسی به حیات بشری است.
همچنین موضوعاتی چون اصول ارزشی، کیفیتهای وصفی و حتی ثروت سهمی قابل توجه دارند که جامعیت اندیشه فردوسی را نمایان میکند.
این اثر تنها یک روایت تاریخی نیست، بلکه گنجینهای از ادب، اخلاق، حکمت و شناخت جهان است.
