جمعیت سالمندان ایران از حدود ۸۰۰ هزار نفر در سال ۱۳۳۵ به بیش از ۱۸ میلیون نفر تا سال ۱۴۳۰ خواهد رسید و سالمندان زن غالباً بیشتر از مردان بوده‌اند و این اختلاف در آینده افزایش خواهد یافت.
سهم سالمندان بالای ۶۵ سال در ایران از ۳.۱٪ در سال ۱۳۶۵ به حدود ۱۸.۷٪ تا سال ۱۴۳۰ خواهد رسید و در کمتر از هفت دهه بیش از شش برابر خواهد شد.
