صادرات سالانه شرکتهای دانشبنیان در سال ۱۴۰۲ به ۲/۵۵ میلیارد دلار رسید، در حالی که واردات آنها تقریباً ثابت و نزدیک به ۷۹ میلیون دلار باقی ماند. این نشان میدهد که این شرکتها توانستهاند به تدریج وابستگی به واردات را کاهش دهند.
میانگین درآمد سالانه این شرکتها نیز طی سالهای اخیر رشد چشمگیری داشته و نشاندهنده پایداری و توسعه این بخش است.
اگر حمایتها و زیرساختها بیشتر شود، آیا میتوان انتظار داشت که دانشبنیانها در چند سال آینده سهم قابل توجهی از اقتصاد کشور را به دوش بکشند؟
